Aanhechtingsverlies

Tanden en kiezen zitten met kleine vezeltjes (ligament) vast aan het kaakbot. Dit wordt de aanhechting genoemd. In gezonde situaties ligt de grens van de aanhechting een paar millimeter onder het tandvlees op de zogenaamde 'glazuur-cementgrens'. Min of meer is deze grens het begin van de tandwortel.

Bij ontstekingen (zoals bij parodontitis) kunnen het kaakbot en de vezeltjes verdwijnen, er is dan sprake van aanhechtingsverlies.

De mate van aanhechtingsverlies wordt bepaald aan de hand van de optelsom van teruggetrokken tandvlees (recessie) en de (verdiepte) tandvleespocket.

In de tarievenlijst wordt aanhechtingsverlies ook gebruikt als maat voor de complexiteit van een behandeling en welke behandelcode dan gebruikt kan worden.

Aanhechtingsverlies is het verschil tussen de normaal gezonde situatie minus de optelsom van (mogelijk) teruggetrokken tandvlees (recessie) en de tandvleespocket.